Lagodna Rewolucja W Polsce U Schylku XVIII Wieku: Obrady Sejmu Wielkiego I Konstytucja 3 Maja (1788-1792)

Osiemnastowieczna Rzeczpospolita pogr??ona byla przez wi?kszo?c stulecia w gl?bokim kryzysie wewn?trznym, dodatkowo zaognianym przez zale?no?c polityczn? od Rosji. Polska wkraczala w drug? polow? XVIII w. jako kraj slaby, targany walkami koterii magnackich, wyniszczony dzialaniami wojennymi, trawiony konserwatyzmem szlacheckim, wymagaj?cy gruntownych reform. Zapocz?tkowane przez o?wiecone elity magnackie spod znaku Familii w r. 1764 i kontynuowane przez Stanislawa Augusta przemiany przyniosly wprawdzie zauwa?alne rezultaty, nie byly one jednak rozwi?zaniami na miar? generalnej reformy Rzeczypospolitej. Diametraln? zmian? sytuacji przyniósl dopiero schylek XVIII stulecia zwi?zany ze wzrostem aktywno?ci politycznej o?wieconej ziemia?skiej szlachty, zmierzaj?cej do uwolnienia kraju spod zale?no?ci rosyjskiej i przeprowadzenia calo?ciowej reformy pa?stwa, wspartej na zalo?eniach antymagnackich. Ogromne, wprost niebywale zaktywizowanie polityczne o?wieconych ziemian uzyskalo postac wielkiego ruchu spolecznego ogarniaj?cego caly kraj. Ruch ten przybieraj?c form? lagodnej rewolucji, zawladn?l na przelomie lat osiemdziesi?tych i dziewi?cdziesi?tych XVIII stulecia losami Rzeczypospolitej. Jego najbardziej spektakularnym przejawem byl obraduj?cy w Warszawie w latach 1788-1792 Sejm Wielki zwany te? Czteroletnim, osi?gni?cia którego stanowi? przedmiot rozwa?a? niniejszej pracy. Podj?te przez Sejm decyzje polityczne przywrócily pa?stwu peln? niezawislo?c od Rosji, a wysilki reformatorskie doprowadzily do odnowy i unowocze?nienia Rzeczypospolitej, umo?liwiaj?c uchwalenie Konstytucji 3 maja (1791 r.), jako jednej z trzech pierwszych w skali ?wiatowej nowocze?nie pomy?lanych konstytucji.